Chicago

wieżowce
zadają szturchańce niebu
łaskoczą gwiazdy
chmury wiatrem gnane

gałęziom wiatr
rozwiewa warkocze
we włosach zamiast kwiatów
wpięte liście

miasto patrzy
milionem odcieni
szarości i blasku
uniesieniem

wesołe raz smutne
latarniami zamyślone
w firance uwięzione myśli
czuć tęsknotę