trzeba wypedzieć co sie czuje …

Moje zdajanie
wierszykowanie
biere pocątek
nie koniecnie w głowie
patrz dalej ...
moze w sercu sie rodzi
stamtela sie wywodzi
ulatuje echem
na cztery strony świata
na strony życio i śmierci
spaduje jak kamień z serca
wrażliwościom skrusone
szczęście motyla
w obie ręce łapie
zwieńczone
słowami maje
dodaje polotu
skrzydła dodaje
kolorami zdobie
popołudnie pasji
cobyś ty
zacny czytelniku
moje myśli
mógł poznać
przyjaźń i poezja
niech rosnom
w prawdziwy majstersztyk

Jest rzecom dobrom
coby potok
płynon od żródła
do morza
wiater holny niek duje
niek zacino i głosce
wierszyk przeciągły
zrodzony echem serca
niekby był prowdziwy
jak
spojrzenie w oczy
przyjazny
jak podanie ręki.