Wigilia bez taty...

Syćko by’k oddała za to,
kiebyś ku nom wrócił - Tato
Bez Cie nima Świąt prowdziwych
Takich ciepłych wokoło scęśliwych
Bocys?
Jako prawie kozdej zimy
kiedy byłeś tutok s’nami
spuscaliśmy sie sonkami
po połedniu, juz po sankach
lepiliśmy wroz bałwanka.
Co rok ta tradycja trwała.

A dziś, cemu nie rozumiem?
Stygnie karp - co go mama - zgotowała
z tom nadziejom, ze sie dzisiok - ku nom wrócis.
Kany’ześ Tatuśku, kany?
Syćkim wkoło serca smucis
Nie było od Cie - nawet kartki w skrzynce?
Markotnom mo mine j-aniołek co styrcy na choince.
W domu otępa okrutno - ponuro,
nie wiem jako to zniose?
Wróć sie ku nom - Tatuśku,
tak od serca - P r o s z ę!